விலையில்லா JIO தொலைபேசி மூலம், 1,27,951கோடி வருவாய் பெரும் தொழிலதிபர் திரு.அம்பானி.... "JIO செல்லு பணத்தை அள்ளு" ....

விலையில்லா JIO தொலைபேசி மூலம், 127,951கோடி வருவாய் பெரும் தொழிலதிபர் திரு.அம்பானி ....  "JIO செல்லு பணத்தை அள்ளு" ....

இலவச வியாபாரத்திலும் வருவாய் ஈட்டும் வழி....

இன்று "ஜீரோ" விலை அதாவது விலையில்லா JIO தொலைபேசி மூலம் மக்கள் ஆச்சரியப்படுகின்றனர். ஆனால் தொழிலதிபர் திரு.அம்பானி அவர்களின் கணக்கீடு = 20 கோடி வாடிக்கையாளர்களை (மொத்தம் 70 கோடி வாடிக்கையாளர்களில் இருந்து) இந்த மொபைல் 20crகோடி X 1500 டெபாசிட் = 30000Crகோடி  வாங்குவதாகக் கொள்வோம். இப்போது, ஒவ்வொரு வாடிக்கையாளருக்கும் கட்டணம் 153 ரூபாய் / மாதம் என்பது, 20 கோடி X 153 ரூ X "X" மாதம் = 36720 Cr. (1 ஆண்டு வருவாய் = 30000 + 36720) = 66720 Cr கோடி )

இப்போது, ஒவ்வொரு வருடமும் மேலும் 10% கூடுதல் வாடிக்கையாளரைக் கொண்டுள்ளது என கருதினால், ஒவ்வொரு வருடமும் மூன்றாம் ஆண்டு வாடிக்கையாளர் தளமாக 24.2 Crகோடி. எனவே வருவாய் 24.2 Cr.கோடி  X 153 X 12 = 44431 crகோடி.

3-வது வருடத்தில் 44431கோடி + 30000 = 74431 கோடி என அவர்களது வணிக புத்தகத்தில் வரவு இருக்கும் (இங்கே செலவு கருதப்படவில்லை)

இப்போது, சேகரிக்கப்பட்ட 30000 Cr இருந்து, வாங்கி வைப்புத்தொகையாக கொண்ட அவரின் முதலீடு மூலம் 12% வட்டியை திரும்ப பெறலாம். எனவே 3 வருடத்தில் வருவாய் 10800 Cr.

44431cr ரீசார்ஜ் + 30000 டெபாசிட் மூலம் + 10800 வட்டி = 85231 Crகோடி மொத்த வருவாய் எனக்கொண்டாள்...

அவர் தனது முதல் வருடத்தில் வாடிக்கையாளர்களுக்கு, (3-ஆண்டுக்குப்பிறகு) 2000 கோடி வாடிக்கையாளர்களுக்கு 30000 Crகோடி என திரும்ப தருவார்.
 

85231 CR - 30000 Cr வாடிக்கையாளருக்கு திரும்ப. மீதமுள்ள 55231 சி.ஆர் (2 வது வருடமாக வாடிக்கையாளர்களின் வைப்பு சேர்க்கப்படவில்லை)

இந்த 55231 Cr மட்டுமே மொபைல் போன் அம்சங்கள்

இப்போது, 3 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு JIO சந்தாதாரர்கள் 20 Crs (இன்று 12.5 Crs) என்பது 20 Cr XX 303 ரீசார்ஜ் எக்ஸ் 12 மாதங்கள் = 72720 Crs

JIO அம்சம் தொலைபேசி + JIO சந்தாதாரர்கள் = 55231 Cr + 72720 Cr. = 127951 Cr. வருவாய் 2020இல் கிடைக்கும். வேறு எந்த தொழிலிலும் இந்த அளவுக்கு வருமானம் பெறமுடியாத மிகப்பெரிய தொழில் தந்திரம். 

JIO செல்லு... பணத்தை அள்ளு ....

நன்றிகளுடன் கோகி-ரேடியோ மார்கோனி.

Today people are surprising with ZERO cost JIO Phone but understand the Ambani's calculation= let's assume 20 cr customer ( out of 70 cr feature phone users) will buy this mobile 20cr X 1500 Deposit= 30000Cr. Now, every customer will pay 153 Rs/ Month means 20 cr X 153 Rs X 12 Month = 36720 Cr. ( 1 Year revenue= 30000+36720) = 66720 Cr)


Now, consider 10% additional customer
 every year so at 3rd year customer base would be around 24.2 Cr. So revenue 24.2 Cr. X 153 X 12 = 44431 cr.

At 3rd Year 44431cr + 30000= 74431 Cr In book ( here not considered cost)

Now, from collected 30000 Cr from Deposit he may earn 12% return through investment. So in 3 years earning is 10800 Cr.

44431cr by recharge + 30000 by deposit + 10800 by Interest= 85231 Cr Revenue

He will return 30000 Cr to his First year customer base means to 20 cr customer

85231 Cr - 30000 Cr return to Customer . Remaining 55231Cr ( Not considered 2nd year added customers' Deposit)

This  55231 Cr from only Features phone mobile

Now, after 3 years JIO subscribers 20 Crs ( today 12.5 Crs) means 20 cr X 303 Recharge X 12 Months= 72720 Crs

JIO feature Phone + JIO Subscribers= 55231 Cr + 72720 Cr. = 127951 Cr. Revenue in 2020. It's bigger than Any industry size

JIO Cell on Basket...Cash full on his Packet ..

Thanks & Regards

(GoKi)-Gopal Krishnan Radio-Marconi.

"வாழ்க்கைப் பஜனைக்கு" ....தலையாவது ஆட்டு..

"வாழ்க்கைப் பஜனைக்கு" ...தலையாவது ஆட்டு..

வாழும்ச மூகத்தின்,
வாழ்க்கைப்பாட்டை,
வாழ்த்திப்பாடு.
பாடமுடியாவிட்டால் 
சேர்ந்து தலையாவது ஆட்டு
அதுவும் முடியாதுபோனால் 
அமைதியாக இருந்துவிடு....  
...கோகி....

கமல் என்றால் தாமரைப்பூ,
வடக்கே  "கமால்" என்றால்
"அசத்திவிட்டாய்" என்று பொருளாம்...
ஏன்னா!!! நேக்கு நன்னா புருஞ்சுடுத்து....

திடீரென்ற விலை அதிகரிப்புகளை எவ்வாறு சமாளித்து தீர்வை எட்ட வேண்டும்: -(How To Negotiate, The Sudden Price Increases)

பொருட்கள் மற்றும் தளவாட மேலாண்மையில் மேம்பட்ட பயிற்சி :-(Advanced Course in Materials & Logistics Management.):-

தளவாட மேலாண்மை பற்றிய மேலும் பல விவரங்களுக்கு Please visit more Logistics Management postings at my site "www.iuba-india.com"

திடீரென்ற விலை அதிகரிப்புகளை எவ்வாறு சமாளித்து தீர்வை எட்ட வேண்டும்: -(How To Negotiate, The Sudden Price Increases)

ஒவ்வொரு வருடமும் ஜனவரி மாதம் வந்தாலே பொருட்கள் தயாரிப்பாளர்களோ அல்லது விநியோகஸ்தர்களோ (சப்ளையர்) அல்லது சேவை வழங்குபவர்களோ, அனைவரும் அவர்களது விலையை அதிகரிப்பு செய்துவிடுகிறார்கள். எனவே பொருட்களையும் சேவையையும் பயன்படுத்துபவர்கள் அல்லது கொள்முதல் செய்பவர்கள் இந்த தீடிரென்ற விலைஉயர்வை சமாளிக்கமுடியாமலும் உரிய வகையில் பேச்சுவார்த்தை நடத்தி விலைஉயர்வை தவிர்ப்பது எப்படி என்பது தெரியாமல் அவர்களுக்குத் தேவையான பொருளோ சேவையோ கிடைக்காமல் தோல்வியை சந்திக்கிறார்கள். 

விலை உயர்வை சமாளிக்கவும் அதோடு விலைஉயர்வை தடுக்கவும்  நீங்கள் எப்படி பேச்சுவார்த்தை நடத்துகிறீர்கள்? மேலும் விலை உயர்வு பற்றி பேச்சுவார்த்தையை நீங்கள் எப்போது எப்படி தொடங்க வேண்டும்? 

அந்த இரண்டாவது கேள்விக்கான பதில் உங்களுக்கு ஆச்சரியமாக இருக்கலாம். நீங்கள் முதலில் தற்போதைய விலையை பெற்றபோது விலை அதிகரிப்பை தடுக்க தேவையான பேச்சுவார்த்தை நடத்தத் தயாராகிவிட்டீர்கள் என்றால், எப்படி பேச்சுவார்த்தையை தொடங்கவேண்டும்? என்று இப்போது பார்க்கலாம். விலை உயர்வு பற்றிய பேச்சுவார்த்தைக்கு முன்பாக நாம் முதலில் பொருள் அல்லது சேவை வழங்குபவரிடம் விலைஉயர்விற்கான அடிப்படை காரணமான "கட்டண செலவுப் படிகள்/பட்டியல் " (Cost breakdown report) விவரங்களைப்பெறவேண்டும். "செலவுப் படிகள்-விவரம்" என்றால் என்ன? 

மேற்கண்டவற்றை எப்படி என நான் விரிவாக எடுத்துரைப்பதற்கு முன்பாக, பொருள் அல்லது சேவை வழங்குபவரின் கூற்றான "அலுமினியம் விலைகள் கடந்த ஆண்டு 28% சதவிகிதம் உயர்ந்துவிட்டன, எனவே நாங்கள் உங்களுக்கு வழங்கும் பொருள் அல்லது சேவையை 28% சதவீதம் உயர்த்துவது என முடிவாகியுள்ளது" என்பதை ஏற்றுக்கொள்ள தயாராகவேண்டிய கட்டாய சூழல் ஏற்படுவதை நாம் நமது நினைவில் வைக்கவேண்டும். 

திடீரென்ற விலைஉயர்வை ஏற்க நீங்கள் (நிறுவனம்) தயாராக இல்லை என்றால், பொருள் அல்லது சேவை கிடைக்காமல் அந்த கட்டத்தில் கடுமையான விளைவுகளை உங்கள் நிறுவனத்திற்கு ஏற்படுத்தும் எனவே, உயர் வருடாந்திர-செலவின தயாரிப்புகள் அல்லது சேவைகளுக்கான மேற்கோள்களை முதலில் பெறுகையில், சப்ளையர்கள்(விநியோகத்தினர்களின்) செலவீன குறைப்புக்களை கேட்க முயற்சி மேற்கொள்ளலாம்.

முதன்முதலில், சப்ளையர் விலையில் இருந்து விலையை வாங்கும்போது, அந்த கட்டண செலவு படிகளின் விவரம் கிடைக்கும். சப்ளையர்கள் இத்தகைய தகவலை நேரடியாக உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்ள தயங்கலாம், ஆனால் உங்கள் வணிகத்திற்காக போட்டியிடும் போது பொதுவாக அதிக விருப்பம் கொண்டு இதற்க்கு சம்மதிக்கலாம், ஆகவே அப்படிப்பட்ட ஒரு வாய்ப்பை நாம் பயன்படுத்திக்கொள்ளவேண்டும். 

ஒவ்வொரு முக்கிய பொருள், பிற பொருட்கள், உழைப்பு, மேல்நிலை மற்றும் இலாபம் ஆகியவற்றைக் கொண்ட மொத்த செலவுகளின் சதவீதத்தை ஒரு கட்டண செலவு படிகள்(Cost breakdown report) காண்பிக்கும். உதாரணமாக, செலவு படிகள் அல்லது பட்டியல்கள் இதுபோல் இருக்கலாம்:

(வூட்) மரம் = 20%,

அலுமினியம் = 7%,

மற்ற பொருட்கள் = 3%,

மேல்நிலை செலவு = 13%,

தொழிலாளர் செலவு = 45%,

தயாரிப்பாளரின் லாபம் = 12%

மேற்கண்ட பட்டியல் ஒரு சப்ளையர் விலை உயர்வை முன்மொழிகிறது மற்றும் மேலே உள்ள பட்டியல் வகை நியாயத்தை பயன்படுத்த முயற்சிக்கிறீர்கள் என்றால், "அலுமினியம் 28% அதிகரித்துள்ளது, ஆனால் அலுமினியம் மட்டுமே உங்கள் விலையில் வெறும் 7% சதவீதத்தைக் கொண்டிருக்கிறது. ஆகவே உங்கள் விலை 2% வரை மட்டுமே உயர்த்தப்பட்டிருக்கவேண்டும். "

அதோடு சப்ளையர் நிறுவன தயாரிப்பில், உங்களது நிறுவனம் வெறும் 10% பொருட்களை/சேவையை மட்டுமே பெறுகிறது எனக்கொண்டாள் மீதமிருக்கும் 90% சதவீத தயாரிப்பு பொருட்கள்/சேவைகள் வெவ்வேறு நிறுவனங்களுக்கு வழங்கப்படுவதால் அதற்கும் சேர்த்து விலை அதிகரிப்பிற்காக உங்கள் நிறுவனம் பொறுப்பேற்கவேண்டியதில்லை.    

அப்படியென்றால் நீங்கள் அதோடு அங்கு பேச்சுவார்த்தைகளை நிறுத்த வேண்டுமா?  இல்லை! மேலும் பல விவரங்களையும் கருத்தில் கொள்ளவேண்டும். 

மேலும் சிறிய உற்பத்தி பொருட்களின் விலையை உயர்த்துவதற்கு உழைப்புச் செலவுகள் குறைக்கப்பட வேண்டும் என்று நீங்கள் வாதிடலாம். பொருட்களின் விலையை உயர்த்துவதை விடவும், உங்கள் விலை குறையாமல் கொள்முதல் செய்யப்போகும் அளவுக்கு உற்பத்தியை அதிகரிப்பதாக சப்ளயருக்கு நம்பிக்கையூட்டவேண்டும்!.

மேற்கண்ட உதாரணத்திலிருந்து நீங்க தெரிந்துகொள்ளவேண்டியது, அடுத்தமுறை விலையை உயர்த்துகிறோம் என்று உங்களுக்கு பொருட்கள் அல்லது சேவை வழங்கும் நிறுவனம் கூறினால் மேற்கண்டவாறு அந்த சப்ளையர் நிறுவனத்திடமிருந்து கட்டண செலவுப் படிகளின் விவரங்களை கேட்டு அதர்கேற்றபடி அவர்களிடம் பேசி சமாளித்து சிறப்பான ஒரு தீர்வை எட்ட வேண்டும்.

மீண்டும் அடுத்தப்பதிவில் சந்திப்போமா?
நன்றிகளுடன்,
கோகி -ரேடியோ மார்கோனி.

பொருட்கள் மற்றும் தளவாட மேலாண்மையில் மேம்பட்ட பயிற்சி :-Advanced Course in Materials & Logistics Management.:-

How To Negotiate, The Sudden Price Increases:- திடீரென்ற விலை அதிகரிப்புகளை எவ்வாறு சமாளித்து தீர்வை எட்ட வேண்டும்: -

January is a common time for supplier price increases. So, today, purchasers are trying, perhaps unsuccessfully, to negotiate those price increases away.

How do you negotiate price increases? Better yet, when should you begin preparing to negotiate price increases?

The answer to that second question may surprise you. You should have begun preparing to negotiate a price increase when you originally obtained the current price.

Before I elaborate, consider a typical supplier justification like “We must raise your price by 28% because aluminum costs went up 28% last year.”

That point is tough to argue if you’re not prepared. So, when first obtaining quotes for high-annual-spend products or services, ask for suppliers’ cost breakdowns.

A cost breakdown will indicate the percentage of the total cost that is comprised by each major material, other materials, labor, overhead, and profit. For example, a cost breakdown may look like this:

Wood = 20%, 

Aluminum = 7%, 

Other materials = 3%, 

Overhead = 13%, 

Labor = 45%,

Profit = 12%

If a supplier proposes a price increase and tries to use the above type of justification, you can say something like: “Aluminum increased by 28%, but aluminum only comprises 7% of your price. Considering nothing else, your price should only go up by 2%.”

Should you stop negotiating there? Heck no!

You can argue that productivity gains should have reduced labor costs enough to offset the small materials price increase. Maybe you can even convince the supplier that productivity gains more than offset the materials price hike and that your price should go down!

The key is to get that cost breakdown when you first obtain pricing from a supplier. Suppliers can be hesitant to share such information at times, but are usually more willing when they are competing for your business.

We'll meet again on my next posting.
Until than, Thanks & Regards,
Gopal Krishnan-Radio Marconi.

ரேடியோ, நாய், சைக்கிள் வரி:- ஒரு மாநகராட்சியின் கதை...

ரேடியோ, நாய், சைக்கிள் வரி:- ஒரு மாநகராட்சியின் கதை 

வானொலி பெட்டி (ரேடியோ) வரி:-

அந்தக்கால கட்டத்தில்(1960-70) வால்வு ரேடியோ என்னும் குமிழ் மின்னூட்ட வானொலி கேட்கும் கருவிகள் பிரபலமாக இருந்த காலம். 1970களில் சென்னை, செங்கல்பட்டு  மற்றும் அதன் சுற்று வட்ட பகுதியில் ரேடியோ வரி மிகவும் பிரபலம். வீட்டில் ரேடியோ இருந்தால் அவசியம் ரேடியோ வரி கட்டவேண்டும்  , அந்த வரித் தொகையை அருகிலிருக்கும் தபால் நிலையத்தில் ஒரு கையடக்க புத்தகத்தில் வரித் தொகைக்கான தபால் தலை ஒட்டிய, தபால் நிலைய முத்திரையோடு தரப்படும் புத்தகத்தை பத்திரமாக வைத்திருக்கவேண்டும். ரேடியோ வரியை வருட வாரியாகவோ அல்லது மாதாந்திர தவணைத் தொகயாகவோ  கட்டலாம். இருந்தும் பலர் இந்த ரேடியோ வரியை கட்டமல் இருந்ததால். வரி கட்டாதவர்களின் வானொலிப்பெட்டியை பறிமுதல் செய்ய அதிகாரிகள் ஒவொரு வீடாக சென்று ஆய்வு செய்வார்கள். பலர் வானொலிப்பெட்டியை மாட்டுக் கொட்டகையில் இருக்கும் வைக்கோலில் மறைத்து வைத்துவிட்டு, எங்கள் வீட்டில் ரேடியோ இல்லை என்று பொய் சொல்லுவார்கள், ஆனாலும் பக்கத்து வீட்டுக்காரர் அவர்கள் வீட்டில் ரேடியோ இருக்கிறது தினமும் நாங்கள் ரேடியோ சத்தத்தை கேட்க்கிறோம் என்று உண்மையை போட்டு உடைத்துவிடுவார்கள். விளைவு சோதனைக்கு வந்த அதிகாரிகளிடம் ரேடியோ வரியை அபராத தொகையோடு கட்டவேண்டிய நிலை ஏற்ப்படும்.  1980-க்குப் பிறகு வானொலி ரேடியோ வரி நீக்கப்பட்டுவிட்டது.   

நாய் வரி:-

அந்தக்காலங்களில்1970களில் சென்னை நகரத்தில் வசிப்பவர்கள் அவர்களின் வீட்டில் பாதுகாப்பிற்காக நாய்கள் வளர்ப்பது வழக்கமாக இருந்தது. அதேபோல சென்னை நகரத்திற்கு அருகாமையில் அமைந்த மாவட்ட நகரங்களில் செங்கல்பட்டு, காஞ்சிபுரம், திருவள்ளூர் போன்ற இடங்களிலும் விலை குறைவான வீட்டு மனைகள் வாங்கி வீடுகட்டிக்கொள்வதோடு அவர்களின் வீட்டு காவலுக்காக நாய்கள் வளர்ப்பது வழக்கமாக இருந்தது. 

ஒரு கட்டத்தில் நாய்க்கடிக்காக பலர் மருத்துவமனையில் மருத்துவ சிகிச்சை   பெறவேண்டிய நிலை ஏற்ப்பட்டதோடு,  (அப்போதெல்லாம் நாய் கடிக்கு வயிற்று தொப்புள் குழியை சுற்றி 26 ஊசிகள் போடவேண்டும்)  இரவுநேரங்களில் தெருவில் நடமாடமுடியாமல் நாய்களின் தொல்லை அதிகமாகிவிட்டதால் மாநகராட்சியும், சில சென்னைக்கு அருகே அமைந்த கிராம பஞ்சாயத்து, நகராட்சி நிர்வாகமும், நாய்களுக்கு கட்டாய வருட வரி கட்டி அதற்கான அத்தாட்சி லைசென்ஸ் எண் தகடுகளை நாய்களின் கழுத்து பட்டையோடுகட்டவேண்டும்  என்று அறிவித்தது. அப்படி நாய் வரி காட்டாத நாய்களை பிடித்து கொன்றுவிடவும் கட்டளை பிறப்பித்தது.  

ஆணை பிறப்பித்தும் பலர் நாய் வரி காட்டாமல் இருந்ததால் நகராட்சிக்கு வரி காட்டாத அனைத்து நாய்களையும் பிடிக்க உத்தரவு போட்டு, பல இடங்களில்  நாய் வண்டிகளை வைத்து கழுத்தில் பட்டை(லைசென்ஸ்) காட்டாத நாய்கள் அனைத்தையும் பிடித்து அழித்தார்கள். பிறகுதான் தெரிந்தது நாய்களுக்கு வரி கட்டண வசூலைவிட நாயை பிடிப்பதற்கான செலவு அதிகம்ஆனதால் அந்த நாய் வரி திட்டம் நிறுத்தப்பட்டது. 

சைக்கிள் வரி என்கிற பழையகால மிதிவண்டி வரி:- 

சென்னை போன்ற பெருநகரங்களில் அப்போதெல்லாம் 1970களில் அலுவலகம் செல்லும் பலர் மிதிவண்டிகளையே உபயோகித்தனர். ஆகவே நகர சாலைகளில்  மிதிவண்டிகள் அதிகமானதோடு, மிதிவண்டிகளுக்கு என்று எந்தவித சாலை கட்டுப்பாடும் இல்லாமல் சென்றதால், சாலை விபத்துக்கள் பல ஏற்ப்பட்டதாலும், மாநகராட்சி நிர்வாகம் மிதிவண்டிகளுக்கு சில கட்டுப்பாடுகளையும் அதை கண்காணிக்கும் செலவாக மிதிவண்டி வரியையும் விதித்தது. சென்னை மாநகராட்சியும், சில சென்னைக்கு அருகே அமைந்த கிராம பஞ்சாயத்து, நகராட்சி நிர்வாகமும் சைக்கிளுக்கு வரி விதிக்கும் ஆணையை பிறப்பித்து நடைமுறைப்படுத்தியது. அதிலும் விளக்கு இல்லாத மிதிவண்டிகள் (சைக்கிள்) மற்றும் விளக்கு பொருத்திய மிதிவண்டி(சைக்கிள்) என இருவேறு வரிவிதிப்புக்களை விதித்து வசூல் செய்தார்கள். இந்நிலையில் சென்னையில் பல இடங்களில் மிதிவண்டிவரி செலுத்துபவர்களைவிட,  வரி செலுத்தாதவர்கள் செலுத்திய அபராத தொகை அதிகமாக வசூலானது. அதோடு பல இடங்களில் சாலை பாதுகாப்பு காவலர்கள் மிதிவண்டி வரி வசூலிக்கப்பட்டது கணக்கில் காட்டப்படாமல் இருட்டடிப்பும் செய்தார்கள். பல இடங்களில் மிதிவண்டியில் விளக்கு இல்லை என்று கூறி வசூல் வேட்டைகளும் நடந்தன.   ஒரு கால கட்டத்தில் மிதிவண்டிகள் சாலையில் செல்வது முற்றிலும் குறைந்துபோனதால் நகராட்சி நிர்வாகம் மிதிவண்டி வரியை ரத்து செய்தது.  

"சாம்பார்" என்ற பெயர் கொண்ட இரயில்:-

அந்தக்காலத்தில்(1975) மதராஸ் என்கிற சென்னையில் "சாம்பார்" என்ற பெயரில் ஒரு இரயில் வண்டி ஓடிக்கொண்டிருந்தது, அப்படி அந்த   வண்டிக்கு பெயர் வந்த காரணம் என்ன என்று தெரியுமா? 

1975இல் சென்னையிலிருந்து காஞ்சிபுரத்திற்கு "சாம்பார்" என்று பொதுமக்களால் அழைக்கப்பட்ட, தினமும் காலை மாலை என இரண்டு வேலைகளிலும் ஒரு இரயில் வண்டி கிட்டத்தட்ட 15வருடங்களுக்கு மேல் ஓடியது. 

ஆரம்பத்தில் இது புகைவண்டியாகவும், பின்னாளில் காஞ்சிபுரத்திலிருந்து செங்கல்பட்டுவரை புகைவண்டியாகவும் பின்னர் மின்சார வண்டியாகவும் 1985க்கு பிறகு முழுவதும் மின்சார இரயில் வண்டியாகவும் இயங்கியது.

இதுகுறித்த மேலும் பல சுவையான விவரங்களுக்கு எனது அடுத்த பதிவில் காணலாம்.

நன்றிகளுடன் 

கோகி-ரேடியோ மார்கோனி.